Przeskocz do treści

Delta mi!

Porównywanie wież potęgowych

Karol Gryszka

o artykule ...

  • Publikacja w Delcie: luty 2019
  • Publikacja elektroniczna: 1 lutego 2019
  • Autor: Karol Gryszka
    Afiliacja: Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
  • Wersja do druku [application/pdf]: (374 KB)

Zadanie. Używając dowolnych cyfr oraz operacji |+;−;⋅;/; potęgowania i nawiasów, należy zapisać działanie o możliwie największym wyniku. Czas na zapisanie działania to 10 sekund.

obrazek

Drogi Czytelniku, z dużym prawdopodobieństwem zapisałeś coś takiego  9:::9 |9 , czyli wieżę potęgową. Działanie  a:::a a oznaczmy przez a b, gdzie |b oznacza, ile razy liczba a pojawia się w wieży. Możemy rozważyć również wieże, w których kolejne "piętra" nie są taką samą liczbą. Wprowadźmy następującą notację:

 a:::an a12 = [a1;a2;...;an].

Przyjmijmy, że wszystkie liczby w wieży, poza ostatnią, muszą być całkowite i niezerowe. Wartość n nazywamy wysokością wieży. Ponadto zastosujemy następujące uproszczenie: jeżeli liczba |a pojawia się w wieży k razy pod rząd, to będziemy to oznaczać przez a ×k, na przykład:

 5 3333 = 3 4 = [3;3;3;3] = [3× 4], 3555 = [3;5 ×4].

W tym artykule zajmiemy się takimi właśnie wieżami. Dokładniej, jak już mógł zdradzić tytuł, będziemy starali się wskazać sposób porównywania wież.

Zaczniemy od znalezienia ogólnego sposobu na zapisanie wyrażenia |[a ;a ;...;a ] 1 2 n za pomocą wieży [10 ×k; y], gdzie k > 0 jest naturalne, a |y∈ [1,10), czyli

[a1;a2;...;an] = [10× k;y].

Przy tym staramy się znaleźć takie y, żeby nie zmieniać wartości wieży, albo (co częstsze) zmienić ją możliwie nieznacznie. Wieżę |[10 × k;y] nazwiemy znormalizowaną. Sprowadzanie dwóch wież do takiej postaci pozwala sprawnie porównać ich wartości - wystarczy porównać wysokości wież znormalizowanych oraz, jeśli wysokości są identyczne, ostatnią liczbę w wieży. Na kilku przykładach zaprezentujemy normalizację.

Przykład 1. Rozważmy [9;9] i znajdźmy takie x, dla którego zachodzi 99 = 10x. Oczywiście x = log 99 = 9log 9≈ 8,588, a więc

[9;9] = [10;9log 9]≈ [10;8,588].

Przykład 2. Weźmy |[9 × 3] i znajdźmy takie |x, że zachodzi  99 x |9 = 10 . W tym przypadku  9 x = 9 log9 ⩾ 10. Kolejnym krokiem jest znalezienie takiego x1, że x = 10x1. Oczywiście |x1 = log x = 9 log 9 +log(log9) ≈ 8,568, czyli ostatecznie

[9× 3] = [10;10;x] ≈ [10;10;8,568]. 1
obrazek

Przykład 3. Rozważmy wreszcie liczbę [9× 4] i postąpmy podobnie jak wcześniej. Mamy kolejno: [9 ×4] = 10x,x = [9× 3]log 9,x = 10x1,
|x = log x = 99 log 9+ log(log9),x = 10x2,x = logx = ... 1 1 2 1 I tu napotykamy kłopot, gdyż liczba |x1 jest sumą dwóch liczb, a nie da się rozbić logarytmu sumy. Zamiast tego spójrzmy na składniki |x1 i zauważmy, że zachodzi  99 log 9 ≫ log(log9) . (Obie strony rozważamy w modułach, gdyż liczba |loglog9 jest ujemna.) Istotnie,  9 8,568 |9 log 9 ≈10 oraz |log(log 9) ≈− 0,02. W takim razie zaniedbajmy ten mały składnik. Wtedy |x1≈ 99log9 i ostatecznie |x′2 = 9log9 + log log9 oraz

[9 ×4] ≈ [10 × 3;x′] ≈ [10 × 3;8,568]. 2

Różnica między najwyższymi piętrami, to jest między |x2 i x′, 2 wynosi | log(99log 9+ log(log 9))− (9 log 9+ log(log9)) < 10−10, jest więc relatywnie mała.

Spójrzmy teraz na problem szacowania z nieco innej strony. Najpierw parę narzędzi. Zapiszmy  y y log(x + y) = log(x ⋅(1+ x)) = log x +log(1 + x) i podstawmy |z = y/x. Następnie rozwińmy drugi składnik w szereg Taylora w punkcie |z0 = 0

 +∞ (−-1)n+1zn log(1+ z) =Q n ln 10 . n 1

Podstawiając wartości z Przykładu 3., otrzymujemy z = log9log9≈ −5,5 ⋅10−11. 9log9 Sprawdźmy, jak wygląda analogiczne przybliżenie dla liczby [9× 5]. W tym przypadku pierwsze przybliżenie stosowane jest do liczb x = [9× 3]log 9 oraz |y = loglog2, a więc z = yx ≈− [10;− 10;8,568]. Ta liczba jest mała, więc możemy dokonać następującego przybliżenia (tylko pierwszy wyraz szeregu Taylora):  -z- |log(1 +z) ≈ ln10, i stwierdzić, że te wartości nie różnią się prawie wcale.

  • Cały artykuł dostępny jest w wersji do druku [application/pdf]: (374 KB)