Liczby pierwsze jako niewiadome
W historii ludzkiego poznania mało jest tak fascynujących pojęć jak liczby pierwsze. Chociaż dzisiaj wiemy o nich znacznie więcej niż 120 lat temu, to jeszcze więcej dotyczących ich pytań pozostaje bez odpowiedzi. Celem tej notki jest pokazanie, że trudno jest ocenić na pierwszy rzut oka, czy pytanie dotyczące liczb pierwszych jest łatwe, czy też bardzo trudne - poza zasięgiem współczesnej nauki.
Rozważmy najpierw następujące równanie z dwiema niewiadomymi:
![]() |
(1) |
Szukamy rozwiązań w liczbach pierwszych
Jeśli
to
Jeżeli natomiast
to obie
są nieparzyste, a więc
Wynika stąd, że
co jest absurdem. Jedynym rozwiązaniem równania (1) w liczbach pierwszych
jest zatem para 
Zajmiemy się teraz podobnym równaniem:
![]() |
(2) |
Można zgadnąć, że para
jest rozwiązaniem (2) w liczbach pierwszych. W przypadku jeszcze większej determinacji natrafimy na rozwiązanie
(proszę sprawdzić!) ale co robić dalej! Już teraz widać, że ewentualny dowód (ewentualnego) "twierdzenia", iż równanie (2) ma tylko skończenie wiele rozwiązań w liczbach pierwszych
nie może być całkiem banalny, gdyż musiałby on wychwycić znalezione rozwiązania. Podejdźmy więc do problemu bardziej systematycznie i bez żadnych uprzedzeń. Zauważmy przede wszystkim, że pary
określone wzorem
spełniają równanie (2), gdyż ze wzoru dwumianowego Newtona wynika, że
a zatem
gdyż
jest nieparzyste. Łatwo sprawdzić, że zgadnięte wcześniej rozwiązania w liczbach pierwszych to
oraz
Z pomocą komputera sprawdziliśmy rozwiązania
dla wszystkich
: tylko dla
otrzymujemy obie liczby pierwsze.
Ale możemy zaryzykować hipotezę, że równanie (2) ma nieskończenie wiele rozwiązań w liczbach pierwszych
Raczej nie zachęcamy Cię, Czytelniku, abyś się nią zajmował, ale do studiowania matematyki teoretycznej jak najbardziej:)

