Pewne uogólnienie prostej Eulera
Panuje przekonanie, że w niemodnej obecnie dziedzinie geometrii klasycznej wszystko jest znane i nie pozostało nic do odkrycia. Kłam temu stwierdzeniu zadaje dość ciekawe i (jeszcze) mało znane twierdzenie, które przedstawiamy w niniejszym artykule. Warto zaznaczyć, że środki, jakie posłużyły nam do dowodu, są czysto geometryczne i nie korzystają z narzędzi analitycznych. Aby ułatwić jego zrozumienie, przedstawiamy najpierw pewne pojęcia, definicje i bardziej znane fakty powiązane z tym zagadnieniem.

Definicja. Trójkątem spodkowym punktu wewnątrz trójkąta
nazywamy trójkąt, którego wierzchołkami są rzuty prostokątne punktu
na boki trójkąta
Wykażemy teraz, że dla każdego trójkąta spodkowego można wskazać pewien "stowarzyszony" z nim trójkąt spodkowy.
Lemat 1. Niech będzie dowolnym punktem wewnątrz trójkąta
a
jego trójkątem spodkowym. Okrąg opisany na trójkącie
przecina boki
dodatkowo w punktach
Wtedy
też jest trójkątem spodkowym dla pewnego punktu leżącego wewnątrz trójkąta
Dowód. Niech będzie środkiem okręgu opisanego na trójkącie
a
punktem symetrycznym do punktu
względem
Z oczywistych powodów
należy do symetralnej odcinka
oraz
jest prostopadły do
więc
jest trapezem. To oznacza, że
jest prostopadły do
Analogicznie otrzymujemy, że
i
są prostopadłe odpowiednio do
i
Inaczej mówiąc,
jest trójkątem spodkowym punktu
względem trójkąta
Zauważmy, że na czworokątach i
można opisać okręgi, a zatem
![]() |
Analogicznie pokazujemy, że i
co oznacza, że punkty
i
są izogonalnie sprzężone w trójkącie
Zauważmy też, że jeśli
nie jest środkiem okręgu wpisanego, to
Poniżej przedstawiamy pewną własność prostej przechodzącej przez punkty izogonalnie sprzężone w dowolnym trójkącie.


Stwierdzenie 1. Niech będą trójkątami spodkowymi punktów
i
leżących wewnątrz trójkąta
Punkty przecięcia prostych
i
i
oraz
i
oznaczamy odpowiednio jako
i
Wówczas jeśli punkty
i
są izogonalnie sprzężone, to punkty
leżą na prostej przechodzącej przez
i
Dowód. Niech i
Wówczas na czworokącie
można opisać okrąg. Ponadto z wcześniejszych rozważań wynika, że na czworokącie
również można opisać okrąg. W tej sytuacji

więc Mamy również
(oba są prostopadłe do
),
(oba są prostopadłe do
), co oznacza, że trójkąty
i
są jednokładne, zatem proste łączące odpowiadające pary wierzchołków przecinają się w jednym punkcie, skąd wnioskujemy, że
należy do prostej
Następnie, stosując twierdzenie Pappusa dla dwóch układów potrójnych punktów współliniowych
i
z uwagą, że
i
wnioskujemy, że
są współliniowe. Wiemy więc, że
leży na prostej
a
leży na prostej
zatem
leży na prostej
Analogicznie dowodzimy, że punkty
i
leżą na prostej
co kończy dowód lematu.
Rzutowanie punktu na boki to nie jedyny naturalny sposób na konstrukcję "nowego" trójkąta. Inny prezentuje poniższa definicja.
Definicja. Trójkątem Cevy punktu leżącego wewnątrz trójkąta
nazywamy trójkąt
gdzie
są punktami przecięcia prostych
odpowiednio z bokami

Okazuje się, że dla trójkąta Cevy również prawdziwy jest fakt wykazany wcześniej dla trójkąta spodkowego.
Lemat 2. Niech będą punktami przecięcia okręgu opisanego na trójkącie Cevy
wewnątrz trójkąta
odpowiednio z bokami
i
Wtedy proste
i
przecinają się w jednym punkcie.
Dowód. Zgodnie z twierdzeniem Cevy, skoro proste przecinają się w punkcie
zachodzi

Ponieważ i
należą do wspólnego okręgu, więc z twierdzenia o potędze punktu względem okręgu mamy

Stąd

Podstawiając te wartości do pierwszego równania, otrzymujemy

Ostatnia równość, zgodnie z odwrotnym twierdzeniem Cevy, dowodzi, że i
zbiegają się w jednym punkcie.


Krzywa trzeciego stopnia Darboux
Powyższe rozważania pokazują, że dla każdego punktu wewnątrz trójkąta
istnieje dokładnie jeden "stowarzyszony" z nim punkt
będący punktem przecięcia prostych
i
Prostą przechodzącą przez te dwa punkty nazywamy osią Cevy. Niżej przedstawiamy ciekawą własność osi Cevy:
Stwierdzenie 2. Niech i
będą dwoma stowarzyszonymi punktami Cevy wewnątrz trójkąta
i niech odpowiadają im trójkąty Cevy
i
Niech
i
będą odpowiednio punktami przecięcia prostych
i
i
oraz
i
Wówczas punkty
są współliniowe (tworzą oś Cevy
).
Dowód. Stosując twierdzenie Pappusa dla dwóch potrójnych układów punktów współliniowych i
z uwagą, że
i
wnioskujemy, że
leży na prostej
Analogicznie dowodzimy, że punkty
i
leżą na prostej
co kończy dowód lematu.
Nasze dotychczasowe zmagania dotyczyły dwóch trójkątów, spodkowego i Cevy. Z każdym z nich związaliśmy pewną oś, wskazując szczególne punkty, które się na niej znajdują. Jesteśmy już gotowi na to, by zająć się trójkątami, które są jednocześnie trójkątami spodkowymi i trójkątami Cevy.
Definicja. Jeśli spodkowy trójkąt punktu jest również trójkątem Cevy, to punkt
nazywamy czewiańskim punktem spodkowym (ang. pedal-cevian point).
Wiele właściwości tych punktów można znaleźć w pracach Darboux. Jednym z jego znanych wyników, uzyskanych metodami algebraicznymi, jest dowód, że czewiańskie punkty spodkowe ustalonego trójkąta tworzą tzw. krzywą trzeciego stopnia Darboux; jest ich zatem nieskończenie wiele.

Zapewne wśród osób zainteresowanych geometrią wiele nieraz miało do czynienia z zadaniami dotyczącymi czewiańskich punktów spodkowych. Przykładami takich punktów w dowolnym trójkącie są m.in. jego ortocentrum, środek ciężkości, środek okręgu wpisanego i środek okręgu opisanego.
Chcielibyśmy teraz przedstawić pewną ciekawą własność czewiańskich punktów spodkowych. Nie udało się nam odnaleźć publikacji przedstawionego rezultatu, więc jest niemała szansa na to, że to wynik całkiem nowy. Niezależnie od słuszności naszych przypuszczeń, uważamy, że każdy miłośnik geometrii doceni jego elegancję!
Twierdzenie. Niech będzie trójkątem spodkowym punktu
wewnątrz trójkąta
Dodatkowo zakładamy, że
przecinają się w punkcie
Wtedy punkty
i środek okręgu opisanego na
leżą na jednej prostej.


Dowód. Niech będzie środkiem okregu opisanego na
i niech punkty
będą zdefiniowane tak, jak w stwierdzeniu 1. Zgodnie z tym stwierdzeniem punkty te są współliniowe, a prosta przez nie przechodząca zawiera również punkty
i
(jest to oś trójkąta spodkowego dla punktu
). Prosta ta jest jednak również osią trójkąta Cevy punktu
zatem zgodnie ze stwierdzeniem 2 przechodzi przez
co dowodzi współliniowości punktów
Zastanówmy się, czym skutkować będzie powyższe stwierdzenie, jeśli za punkt przyjmiemy środek okręgu opisanego na trójkącie
Okazuje się, że wówczas okrąg opisany na punktach
zawiera spodki wysokości trójkąta
- jest to słynny okrąg dziewięciu punktów. W tej sytuacji punkt
ze stwierdzenia 1 staje się ortocentrum trójkąta
a punktem
z naszego twierdzenia jest, rzecz jasna, środek ciężkości trójkąta
Pokazaliśmy więc współliniowość środka okręgu opisanego, środka okręgu 9 punktów, ortocentrum i środka ciężkości - geometryczni smakosze z łatwością rozpoznają w tym prostą Eulera.
Warto zaznaczyć, że prosta Eulera nie jest określona dla trójkąta równobocznego, a nasza oś istnieje, o ile tylko nie przyjmiemy, że
to środek okręgu wpisanego. Zachęcamy Czytelnika do poszukiwań innych ciekawych prostych, których istnienie gwarantowane jest przez podane przez nas twierdzenie!