Przeskocz do treści

Delta mi!

Stowarzyszenie na rzecz Edukacji Matematycznej

LXVI Olimpiada Matematyczna

Michał Krych

o artykule ...

  • Publikacja w Delcie: wrzesień 2015
  • Publikacja elektroniczna: 31-08-2015
  • Autor: Michał Krych
    Afiliacja: Wydział Matematyki, Informatyki Mechaniki, Uniwersytet Warszawski
  • Wersja do druku [application/pdf]: (56 KB)
obrazek

W LXVI Olimpiadzie Matematycznej uczestniczyło 895 uczniów, więc aż o 272 osoby mniej niż rok wcześniej, do zawodów stopnia drugiego zakwalifikowano 409 uczniów, a do zawodów stopnia trzeciego -126 uczniów. Wiele osób, w tym niżej podpisany, uznało, że zadania domowe były za trudne i nie zachęcały uczniów spoza szkół o dużych tradycjach olimpijskich (a raczej uczniów nauczycieli, którzy uczą matematyki, a nie tylko przygotowują do zdania matury) do startowania w tych zawodach.

Niektóre okręgi obniżyły zwyczajowe progi dopuszczenia do zawodów drugiego stopnia, ale i tak zakwalifikowano do nich o 98 osób mniej niż rok wcześniej. Komisja zadaniowa OM starała się wziąć pod uwagę te czynniki. Jako członek tego gremium uznaję, że zadania na zawody drugiego i trzeciego stopnia nie były za trudne.

Do finału dopuściliśmy tych uczniów, którzy uzyskali co najmniej 19 punktów, co oznacza rozwiązanie 3,5 zadania (np. |2⋅6 +5 + 2 ). Obniżenie progu do 18 punktów oznaczałoby dopuszczenie dodatkowych 22 osób do finału.

Zadania finałowe dobrze rozróżniły czołówkę: tym razem ustalając składy reprezentacji Polski na Olimpiadę Międzynarodową i inne zawody, nie musieliśmy korzystać z wyników zawodów okręgowych. Tylko 9 finalistów (około 7%) nie rozwiązało żadnego zadania (w drugim stopniu było to 30 osób (około 7,4%)).

Najtrudniejsze z zadań finałowych było zadanie piąte, z planimetrii, choć spodziewaliśmy się, że będzie nim zadanie trzecie, z kombinatoryki. Co więcej, w czasie omawiania rozwiązań tuż po zawodach dwóch byłych olimpijczyków przedstawiło swe rozwiązania tego zadania wykorzystujące wiele twierdzeń, często nieznanych większości słuchających.

Oto treść zadania:

Zadanie. Dowieść, że przekątne wypukłego czworokąta są prostopadłe wtedy i tylko wtedy, gdy wewnątrz tego czworokąta znajduje się punkt, którego rzuty prostokątne na boki czworokąta są wierzchołkami prostokąta.

Podam jego "antygeometryczne" rozwiązanie. Drobne luki Czytelnicy wypełnią, jeśli zechcą, sami.

Załóżmy, że rzuty punktu P na boki czworokąta ABCD tworzą prostokąt i obierzmy układ współrzędnych tak, by |P = (0,0) był jego początkiem, a osie były równoległe, odpowiednio, do boków prostokąta. Niech rzutem P na AB będzie punkt |Q = (a, b), na bok BC - punkt R = (c,b), na bok CD - punkt S = (c,d) a na bok DA - punkt T = (a, d), przy czym |a,b > 0 > c,d. Prosta AB jest prostopadła do wektora (a, b), więc ma równanie |ax +by = a2 +b2. Podobnie równaniami prostych |BC,CD i DA są odpowiednio  2 2 2 2 cx + by = c +b ,cx + dy = c + d i  2 2 ax + dy = a + d .

Proste ax + by = a2 + b2 i |cx + by = c2 + b2 przecinają się w punkcie  b2−ac |(a+ c, b ) , więc  b2− ac |B = (a + c, b ) . Podobnie  c2−bd C = ( c ,b +d) ,  2 |D = (a + c, d-−dac) i  2 |A = ( a−abd,b +d) . Prosta |AC jest równoległa do osi |OX, a prosta BD - do osi OY , więc przekątne prostokąta |ABCD są prostopadłe.

Z kolei gdy czworokąt ABCD ma prostopadłe przekątne, możemy umieścić go tak, by miał wierzchołki na osiach: A = (a,0),B = (0,b),C = (c,0) i D = (0,d). Z już udowodnionego wiemy, że jeśli rzuty pewnego punktu tworzą prostokąt, ma on boki równoległe do osi. Równaniem prostej AB jest xa + yb = 1, bo spełniają je współrzędne punktów A i B. Analogicznie równaniami prostych |BC, CD i |DA są odpowiednio x y |c + b = 1,  x y |c + d = 1 i  x y |a + d = 1. Niech

Q = (t,b (1− t-)), R = (ct,b (1− t-)), S = (ct,d (1− t-)), T = (t,d(1 − t)) . t a t a a t a a t a

Wyliczone zostały kolejno współrzędne tych punktów w zależności od pierwszej współrzędnej punktu Qt oznaczonej literą t tak, by punkt Q t leżał na prostej AB, punkt R t - na |BC, punkt S t - na BC, punkt |Tt - na DA. Znajdziemy taki punkt |Pd = (p, q), że odcinek PdQt będzie prostopadły do prostej AB, a odcinek PdRt - prostopadły do prostej BC. Spełnione mają być równości

 1- bt- 1- (p − t) ⋅b − (q −b + a ) ⋅a = 0

oraz

(p − ct) ⋅1-−(q − b + bt) ⋅1-= 0. a b a c

Wynika z nich, że  c+a |p = t a i  ac−b2 q = b+ t ab . W taki sam sposób znajdujemy taki punkt |Pg = (˜p,q˜), że PgTt AD i PgSt AD :

˜p = tc+-a-= pi ˜q = d + tac−-d2-. a ad

Obliczymy t z równania |q = ˜q :

 2 2 d −b = t(ac-−-b-)d−-(ac-−-d-)d = t(ac+-bd)(d-−-b)-, abd abd

zatem t =-abd-. ac+bd Dla tego t otrzymujemy

 bd(a +c) ac(b + d) P = Pd = Pg = (------- ,---------) . ac + bd ac +bd

Rzutami punktu |P na proste |AB, BC, CD i DA są punkty

pict

Jedyną trudnością w tym rozwiązaniu jest wybranie "dobrego" układu współrzędnych.