Zauważmy, że każdy delfin wykonał dokładnie 
skoków, a zatem żaden z nich nie mógł opłynąć całego basenu. Dla każdego delfina rozważmy skierowany łuk basenu rozpoczynający się w początkowym zbiorniku delfina, a kończący w jego zbiorniku końcowym. Jeżeli delfin wykonał 
skoków zgodnie z ruchem wskazówek zegara (patrząc na basen od góry), to wykonał 
skoków w przeciwnym kierunku, a zatem jego łuk ma skierowaną długość 
Łączna długość wszystkich takich łuków jest równa zero, gdyż przy każdej akrobacji długość łuku jednego z uczestniczących w niej delfinów wzrasta o 1, a drugiego - maleje o 1.
Niech 
będzie delfinem, który wykonał najwięcej skoków zgodnie z ruchem wskazówek zegara, czyli równoważnie - ma najdłuższy łuk. Zauważmy, że delfin 
skakał wyłącznie zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Rzeczywiście, gdyby 
skoczył w przeciwnym kierunku podczas wspólnej akrobacji z delfinem 
to oznaczałoby, że początkowo 
znajdował się we (zegarowo) wcześniejszym zbiorniku, a końcowo w późniejszym, gdyż była to ich jedyna zamiana. W konsekwencji łuk 
byłby dłuższy niż łuk 
co jest sprzeczne z wyborem 
Oznaczmy zbiorniki kolejno liczbami 1, 2, 
zgodnie z ruchem wskazówek zegara, przy czym 1 jest początkowym zbiornikiem delfina 
Skoro 
wykonał dokładnie 
skoków i w każdym z nich numer zbiornika wzrastał o 1, to końcowym zbiornikiem 
jest 
Wykażemy, że obręcz między zbiornikami 1 oraz 
nie została użyta do wykonania żadnej akrobacji.
Przypuśćmy przeciwnie - że w pewnym momencie delfin 
znajdujący się w zbiorniku 1 zamienił się z delfinem 
znajdującym się w zbiorniku 
Ich położenie świadczy o tym, że 
zamienił się już wcześniej z 
a 
- jeszcze nie. Jednak po skoku przez obręcz między zbiornikami 1 i 
zamiana delfinów 
i 
przestanie być możliwa, gdyż 
skacze tylko zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Uzyskana sprzeczność kończy rozwiązanie.