Skrót regulaminu

Każdy może nadsyłać rozwiązania zadań z numeru  w terminie do końca miesiąca  . Szkice rozwiązań zamieszczamy w numerze  . Można nadsyłać rozwiązania czterech, trzech, dwóch lub jednego zadania (każde na oddzielnej kartce), można to robić co miesiąc lub z dowolnymi przerwami. Rozwiązania zadań z matematyki i z fizyki należy przesyłać w oddzielnych kopertach, umieszczając na kopercie dopisek: Klub 44 M lub Klub 44 F. Oceniamy zadania w skali od   do  z dokładnością do  . Ocenę mnożymy przez współczynnik trudności danego zadania: , gdzie oznacza sumę ocen za rozwiązania tego zadania, a  – liczbę osób, które nadesłały rozwiązanie choćby jednego zadania z danego numeru w danej konkurencji ( M lub  F) – i tyle punktów otrzymuje nadsyłający. Po zgromadzeniu 44 punktów, w dowolnym czasie i w którejkolwiek z dwóch konkurencji ( M lub F), zostaje on członkiem Klubu 44, a nadwyżka punktów jest zaliczana do ponownego udziału. Trzykrotne członkostwo – to tytuł Weterana.
Szczegółowy regulamin został wydrukowany w numerze 2/2002.

Termin nadsyłania rozwiązań upływa 30. IV 2013

Rozwiązania zadań z numeru 10/2012

Podsumowanie ligi zadaniowej Klubu 44 F

Zadania przygotowywane od lutego 2012 r. przez Ewę Czuchry miały nieco bardziej popularny charakter niż pojawiające się w lidze pod kierownictwem Jerzego B. Brojana. Oceniając nadesłane przez uczestników naszej zabawy rozwiązania, niżej podpisany miał zatem przyjemność zapoznawać się z eleganckimi i poprawnymi rozwiązaniami.

Tym większym zaskoczeniem był fakt, że wzięte wprost z podręcznika Hallidaya i Resnicka zadanie 538  polegające na ocenie wysokości, z jakiej musi staczać się ciało, aby, oderwawszy się na początku wyrwy toru przedstawionego na rysunku 4, nie wypadło poza tę wyrwę, miało tak mało poprawnych rozwiązań. Spośród dziesięciu (!) nadesłanych rozwiązań jedynie prace A. Idzika i T. Wietechy zawierały kompletną dyskusję obu warunków, jakie ciało to musi spełnić: zasięg rzutu ukośnego ze skraju wyrwy nie może przekraczać jej rozmiaru oraz siła grawitacji nie oderwie ciała od toru przed osiągnięciem brzegu wyrwy. Chociaż niemal wszyscy rozwiązujący zauważyli pierwszy z tych warunków, drugi z nich umknął uwagi większości autorów.

Uwzględnienie obu warunków prowadzi do podwójnej nierówności na poszukiwaną wysokość. Tu niżej podpisany musi uderzyć się w piersi, bowiem opublikowane w numerze 9/2012 rozwiązanie zawiera irytującą literówkę: ostateczny wynik powiniem mieć postać

Krzysztof TURZYŃSKI