Źródłem siły dośrodkowej utrzymującej szybką rotację powietrza wokół oka cyklonu jest różnica ciśnień w odległości i od oka cyklonu. Rozważmy fragment strugi wiatru o szerokości i powierzchni w kierunku prostopadłym do promienia. Równowaga działających sił prowadzi do równania:

Otrzymujemy:

Dla oszacowania wartości pochodnej ciśnienia przyjmijmy, że ciśnienie w centrum wynosi 880 hPa, a na krańcu cyklonu, w odległości , wynosi 1010 hPa. Według naszego wzoru prędkość wynosi zero w centrum i rośnie z Z dala od centrum zmiany ciśnienia maleją i na krańcu cyklonu pochodna ciśnienia wynosi zero. Przyjmijmy, że maksymalna prędkość osiągana jest w odległości od centrum, i do obliczeń weźmy średnią wartość pochodnej Otrzymujemy:

a więc Maksymalny zarejestrowany poryw wiatru cyklonu Wilma osiągnął ale przez większość blisko dwutygodniowego "życia" tego cyklonu maksymalna prędkość wiatru wynosiła od 175 do