W sobotę 2 kwietnia zawodnicy w dwóch turach rozwiązywali zadanie doświadczalne, polegające w zasadzie na wyznaczaniu kombinacji stałych fizycznych za pomocą żarówki, płyty CD i fotodiody. W przeciwieństwie do lat poprzednich zadanie doświadczalne okazało się stosunkowo łatwe i wielu uczestników finału przedstawiło przynajmniej częściowo zadowalające rozwiązania, niekiedy nawet prostsze niż to zaproponowane przez organizatorów.

W niedzielę 3 kwietnia zawodnicy zmierzyli się z zadaniami teoretycznymi. Pierwsze z nich polegało na analizie ruchu upuszczonego ciężarka na elastycznej nici. Choć metody potrzebne do rozwiązania tego zadania były zupełnie elementarne, ogromną trudność sprawiła zawodnikom niezbędna separacja skal czasowych i zauważenie, że do analizy rozciągania nici pozostałe aspekty ruchu można pominąć.

W drugim zadaniu należało zbadać częstość dźwięku emitowanego przez poruszające się po okręgu źródło i odbieranego przez nieruchomy mikrofon. I to zadanie można było rozwiązać elementarnymi metodami, większość uczestników starała się jednak zapisać kluczowy element rozwiązania w postaci trudnej do obliczenia całki.

Trzecie zadanie polegało na określeniu momentu siły elektrycznej obracającej silnik elektryczny składający się z czterech dysków, których kolejne sektory podłączone były do różnych biegunów napięcia. Jakkolwiek wielu rozwiązujących rozpoznało w tym silniku układ połączonych kondensatorów o zmiennej pojemności, to tylko nieliczni zauważyli, że w bilansie energii należy uwzględnić pracę wykonywaną przez źródło napięcia.

Redaktorzy zadań finałowych Olimpiady Fizycznej starają się zawsze, by rozwiązania składały się z elementarnych kroków niewykraczających poza omawiany w szkole zakres materiału, ale wymagających "pogłówkowania" i uświadomienia sobie istoty fizycznej rozważanego problemu. W tym roku elementarność tych kroków okazała się, zwłaszcza w zadaniach teoretycznych, nie lada wyzwaniem dla finalistów, którzy często starali się używać - z różnym powodzeniem - zaawansowanych metod do analizy prostych problemów. Treści zadań wraz ze wzorcowymi rozwiązaniami można znaleźć na stronie Komitetu Głównego OF www.kgof.edu.pl.

Laureatami LXV Olimpiady Fizycznej zostali (w kolejności zajętych miejsc):

1.

Mateusz Raczyński XIII LO w Szczecinie

2.

Stanisław Kurdziałek I LO im. S. Staszica w Lublinie

3.

Adam Kucz II LO im. A. Frycza Modrzewskiego w Rybniku

4.

Marcin Koźbiał XXVII LO im. T. Czackiego w Warszawie

5.

Bartosz Markowicz IV LO im. T. Kościuszki w Toruniu

6.

Juliusz Neuman Publiczne LO Politechniki Łódzkiej w Łodzi

7.

Michał Pestka III LO im. Marynarki Wojennej RP w Gdyni

8.

Rafał Ernest Ćwiek ZSL im. Bolesława Chrobrego w Leżajsku

9.

Rafał Bistroń V LO im. A. Witkowskiego w Krakowie

10.

Błażej Rozwoda V LO im. A. Witkowskiego w Krakowie

11.

Paweł Piotr Czyż XIV LO im. S. Staszica w Warszawie

12.

Karol Niczyj LO im. S. Banacha w Żaganiu

13.

Paweł Żakieta III LO im. Marynarki Wojennej RP w Gdyni

14.

Maksymilian Marzec XIII LO w Szczecinie

15.

Michał Szachniewicz III LO im. A. Mickiewicza we Wrocławiu

16.

Andrzej Oreszczuk VI LO im. J. Kochanowskiego w Radomiu

17.

Mateusz Goślinowski XIII LO w Szczecinie

Nagrody dla nauczycieli zostały ufundowane przez Hamamatsu, Labis, Polskie Towarzystwo Fizyczne oraz osoby prywatne.