Międzynarodowy Turniej Fizyków to zawody skierowane do studentów, mające na celu rozwój naukowy uczestników przez pracę w grupie, tworzenie prezentacji naukowych, ich wygłaszanie, merytoryczne krytykowanie oraz odpieranie krytyki.

W tym roku studenci z Chin, Danii, Francji, Iranu, Rosji, Singapuru, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Wielkiej Brytanii i Polski przez cały rok poprzedzający zawody rozwiązywali 17 niecodziennych problemów fizycznych, np. czy można woltomierzem określić, czy ziemniak jest już ugotowany, dlaczego wstążka, po której przeciągnie się ostrzem, zaczyna się skręcać albo jak zmienia się kolor kamieni, gdy spadnie na nie deszcz. Zawody mają formę specyficznej konferencji naukowej, a poszczególne drużyny odgrywają role referentów, oponentów i recenzentów. Wybrany spośród członków drużyny referent prezentuje zagadnienia wybrane przez drużynę oponentów. Następnie po wygłoszonej prezentacji rozpoczyna się dyskusja, w której oponenci wskazują mocne i słabe strony prezentacji, punktują nieścisłości, dążąc do lepszego zrozumienia omawianego rozwiązania. Następnie recenzenci oceniają dyskusję, wskazują, które aspekty prezentacji zostały należycie przedyskutowane, które zostały niesłusznie pominięte, a które fragmenty wymagały większej uwagi. Po około godzinnej zaciętej dyskusji, w której nie brak kąśliwych uwag i ciętych ripost, jury zaczyna zadawać dociekliwe pytania wszystkim występującym na polu walki, a na koniec wystawia oceny. Po krótkiej przerwie drużyny zamieniają się rolami i zaczyna się kolejna rozgrywka. Zawody są niezwykle emocjonujące, o czym świadczy to, że wielu widzów, którzy przyszli tylko na moment, żeby zobaczyć, na czym polega Turniej, zostawało do końca zawodów.

Nieskromnie mówiąc, zagraniczni goście byli pod wrażeniem nowej siedziby Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego oraz poziomu organizacji Turnieju. Poza zawodami uczestnicy, dzięki współpracy z Urzędem M. St. Warszawy, Tramwajami Warszawskimi, Fundacją Universitatis Varsoviensis i Kancelarią Prezydenta RP, mieli możliwość zwiedzania muzeów, Warszawy, poznawania miasta podczas pieszych spacerów oraz przejażdżek tramwajem, a także oglądania nocnej panoramy Warszawy z XXX piętra Pałacu Kultury. Międzynarodowy Komitet Organizacyjny uznał, iż wyznaczone zostały nowe standardy organizacyjne Turnieju: był to najlepiej zorganizowany Turniej w historii, co nie byłoby możliwe bez wsparcia ze strony społeczności Wydziału Fizyki oraz prorektora Uniwersytetu Warszawskiego, profesora Alojzego Nowaka.