Bardzo prosto. Zakładamy czaso-czapkę-niewidkę, i co? I robimy wrażenie, że jesteśmy zupełnie bezmyślni. Cóż, mówicie, że po naszym sukcesie edukacyjnym (dzięki któremu już niedługo studiować będzie 110% młodzieży w wieku poborowym) znacznej frakcji polskich studentów udaje się to nawet bez czapki i to bez jakiegokolwiek widocznego wysiłku? Możliwe, ale świat idzie trochę inną, bardziej pokrętną drogą.

Do wyważania tych otwartych drzwi zamiast typowego studenta Wyższej Szkoły Tańca i Różańca używa się Talbota. Efektu Talbota, a dokładniej jego czasowego odpowiednika. Efekt Talbota polega na odtwarzaniu frontu fali w skwantowanych odległościach od siatki dyfrakcyjnej. W czasowym odpowiedniku używa się tzw. grzebienia częstości.

Szczegóły można znaleźć w tej publikacji. Autorzy demonstrują, że są w stanie ukryć przesyłany sygnał poprzez destruktywną interferencję, a następnie go odtworzyć. Dla podsłuchującego wyglądałoby to jak brak przesyłania jakiegokolwiek sygnału. Oczywiście, nie jest to możliwe dla ciągłej transmisji. Ukrywanie nośnej sygnału wykazuje rodzaj dudnienia. Na razie udało się otrzymać stosunek czasu ukrycia do czasu nieukrywania około 50% przy użyciu standardowego sprzętu stosowanego w telekomunikacji.