Ekstremalne polskojęzyczne alfametyki podwójnie prawdziwe
Język polski nie jest zbyt przyjazny autorom alfametyków podwójnie prawdziwych. Mimo to w dziedzinie liczebników złożonych udało mi się skonstruować trochę spektakularnych zadań tej klasy. W języku polskim (podobnie jak w angielskim, a w przeciwieństwie do np. niemieckiego) liczebniki złożone pisze się oddzielnie.
Ortograficznych purystów pragnę z góry uspokoić: jeśli ktoś chce w zgodzie z ortografią pisać te liczebniki oddzielnie – żaden problem, w matematyce odstępy w zapisie liczby nie mają znaczenia dla jej interpretacji!
Bywają alfametyki tak łatwe, że można je rozwiązać szybko nawet w pamięci, przez co są atrakcyjne dla przeciętnego śmiertelnika, rozwiązującego bez pomocy środków technicznych. Alfametyki podwójnie prawdziwe z rekordowo długimi słowami (powyżej 10 liter) są praktycznie nie do rozwiązania bez odpowiedniego programu komputerowego. Jest to „alfametyka wyczynowa”, fascynująca ustanawianiem coraz to nowych rekordów i penetrowaniem możliwości różnych języków.
Języki przyjazne autorom alfametyków to np. angielski, włoski i swahili, niezbyt zaś przyjazne – polski i niemiecki.
Wszystkie poniżej przedstawione alfametyki publikowałem już w piśmie Rozrywka dla każdego. Ostatni ukazał się w numerze 2007(6), pozostałe zaś wcześniej, w numerze 2006(2).
Pełan wersja artykułu dostępna jest w formacie pdf.