Niebo jak własna kieszeń

Niebo w lutym (2017)

Obserwatorom, którzy chętnie uciekną od polskiej zimowej aury, polecamy wycieczkę w rejony Ziemi Ognistej i Patagonii. Właśnie tam, w dniu 26 II, dojdzie do obrączkowego zaćmienia Słońca. Ten typ zaćmienia występuje, gdy średnica kątowa Księżyca jest mniejsza niż rozmiary kątowe Słońca, czyli wtedy, kiedy Księżyc znajduje się w pobliżu apogeum swojej orbity (pozycji najbardziej oddalonej od Ziemi).

Lutowe zaćmienie Słońca będzie można obserwować z rejonów południowego Chile i Argentyny: Księżyc zasłoni 97% tarczy Słońca. Widoczne z terenu Demokratycznej Republiki Konga oraz Zambii zaćmienie wyniesie 96%. W Namibii Księżyc zasłoni 92% powierzchni Słońca. Czas trwania zjawiska jest szacowany na 68 sekund.

Miłośnikom zaćmień, zarówno z terenu Polski, jak i całej Europy, luty oferuje zaćmienie Księżyca, które wystąpi 11 II. Będzie półcieniowe, występujące, gdy nasz naturalny satelita przesuwa się przez stożek półcienia Ziemi, jednak znajduje się poza stożkiem cienia całkowitego. Zjawisko rozpocznie się o godzinie 23:34, jego maksimum przypadnie na godzinę 01:43 i potrwa do 03:53.

Amatorom obserwacji i astrofotografii Księżyca polecamy jego spotkania z planetami. Już 1 II znajdzie się on w towarzystwie Marsa, następnie 3 II towarzyszyć będzie Ceres, 15 II Jowiszowi, a następnie 21 II Saturnowi. Planując obserwacje, warto pamiętać, iż pełnia w tym miesiącu przypada 11 II, natomiast nów 26 II.

Pierwszą część lutowych nocy warto poświęcić na obserwacje gwiazd tworzących trójkąt zimowy, w skład którego wchodzi Betelgeza z gwiazdozbioru Oriona, Syriusz z konstelacji Wielkiego Psa oraz Procjon będący elementem gwiazdozbioru Małego Psa. Trójkąt zimowy zobaczą obserwatorzy bez sprzętu astronomicznego i to w dodatku z terenów rzęsiście oświetlonych miast: Betelgeza ma jasność $m |0,45 ,$ Syriusz nawet $m −1,45 ,$ a Procjon $|0,40m.$

Komu nie są straszne obserwacje prowadzone do samego świtu, temu polecamy obserwacje gwiazd należących do trójkąta letniego, który widoczny jest w drugiej połowie lutowych nocy. Obiektami składającymi się na trójkąt letni są Altair z konstelacji Orła, Deneb z gwiazdozbioru Łabędzia oraz należąca do Lutni Wega, które będą widoczne aż do wschodu Słońca nad horyzontem wschodniego nieba. Do obserwacji trójkąta letniego również nie jest potrzebny żaden sprzęt optyczny, jego gwiazdy będą mieć jasności odpowiednio $0,00m,1,25m$ oraz $|0,75m.$

Lutowe Leonidy są corocznym rojem dostępnym dla łowców spadających gwiazd. Rój ten jest aktywny od 1 do 28 lutego i w tym czasie osiąga kilka maksimów. Jednak jego aktywność nie jest zbyt wielka i wynosi 5 meteorów na godzinę; poruszają się one z prędkościami około 30 km/s.