Przeskocz do treści

Delta mi!

Niebo jak własna kieszeń

Niebo w lutym

Karolina Bąkowska

o artykule ...

  • Publikacja w Delcie: luty 2016
  • Publikacja elektroniczna: 30-01-2016
  • Autor: Karolina Bąkowska
    Afiliacja: doktorantka, Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika, Warszawa

Luty jest miesiącem, w którym prowadzenie obserwacji nie należy do prostych zadań. Wtedy często mamy najostrzejszą zimę, więc noce bywają bardzo mroźne. Dodatkowo występuje stosunkowo niewiele ciekawych zjawisk na niebie, a obiekty, które można obserwować, są albo niewielkiej jasności, albo dostępne dopiero tuż przed świtem. Dzisiejszy artykuł dedykujemy zatem tym z miłośników nocnego nieba, którym nie są straszne ani mrozy, ani obserwacje do samego rana.

7 II Merkury znajdzie się w maksymalnej elongacji zachodniej (elongacja jest odległością kątową pomiędzy Słońcem a daną planetą). Merkury jako planeta wewnętrzna Układu Słonecznego nigdy nie znajduje się dalej od Słońca niż |29○. Osiąga wtedy największą możliwą jasność, czyli jest dobrym celem do obserwacji. Pod koniec pierwszego tygodnia lutego jasność Merkurego wyniesie 0m, a będzie on widoczny na południowo-wschodnim niebie. Warto pamiętać o odpowiednim, ciepłym ubraniu oraz termosie z gorącą i mocną kawą, gdyż Merkurego w trakcie jego maksymalnej elongacji będzie można podziwiać dosłownie na chwilę przed świtem.

Długie lutowe noce zdecydowanie warto wykorzystać do obserwacji planetoid i planetek karłowatych. Obiekty te ze względu na niewielkie jasności dostępne będą dla posiadaczy lornetek lub małych teleskopów i w związku z tym stanowią dobry "poligon doświadczalny" do nauki obserwacji za pomocą małych instrumentów optycznych. (1) Ceres, pierwsza odkryta planetoida z Pasa Głównego Planetoid, czyli z obszaru znajdującego się pomiędzy Marsem i Jowiszem, niestety, obecnie nie będzie dostępna do obserwacji z terenu Polski. Natomiast trzy kolejne planetoidy już zdecydowanie tak. (2) Pallas, druga odkryta planetoida z Pasa Głównego, o jasności około 10,5m, znajdować się będzie na tle gwiazdozbioru Orła na wschodnim niebie. To dla najwytrwalszych obserwatorów, gdyż widoczna będzie tuż przed świtem. Trzecią odkrytą planetoidą Pasa Głównego jest (3) Juno, dostępna w drugiej połowie nocy, jej jasność będzie wynosić około 10,9m i znaleźć ją będzie można między gwiazdozbiorami Wagi i Panny, na wschodnim niebie. Dla tych, którzy nie lubią marznąć podczas długich zimowych nocy, dobrym obiektem będzie (4) Vesta. Dostępna do obserwacji będzie w pierwszej połowie nocy, widoczna pomiędzy gwiazdozbiorami Wieloryba i Ryb, na zachodnim niebie, a jej jasność będzie wynosić około 8,3m. | Obiekt ten znajdować się będzie w bliskim sąsiedztwie Urana, na którego także warto zwrócić uwagę, prowadząc obserwacje tego fragmentu nieba. Każdy, kto darzy sentymentem zdegradowanego do planety karłowatej Plutona, powinien spojrzeć tuż przed świtem na gwiazdozbiór Strzelca. Plutona będzie można obserwować w towarzystwie Wenus i Merkurego, jednak do obserwacji zdecydowanie przyda się mały teleskop, gdyż jego jasność wynosić będzie zaledwie |14,2m.

Luty nie sprzyja, niestety, miłośnikom spadających gwiazd. Do obserwacji z terenu Polski nadają się wtedy tylko dwa średnio aktywne roje: Lutowe Leonidy oraz Delta Leonidy. Oba roje mają swój radiant w gwiazdozbiorze Lwa, jednak ich aktywność na poziomie raptem 2-5 meteorów na godzinę powoduje, że mogą stanowić cel obserwacji jedynie dla najwytrwalszych pasjonatów meteorów.