Przeskocz do treści

Delta mi!

Niebo jak własna kieszeń

Niebo we wrześniu

Karolina Bąkowska

o artykule ...

  • Publikacja w Delcie: wrzesień 2015
  • Publikacja elektroniczna: 31-08-2015
  • Autor: Karolina Bąkowska
    Afiliacja: doktorantka, Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika, Warszawa

Tegoroczny wrzesień będzie obfitował w zaćmienia. 13 IX wystąpi częściowe zaćmienie Słońca, które, niestety, nie będzie widoczne w Polsce. Zjawisko to polecamy zwolennikom dalekich podróży, gdyż możliwość obserwacji będzie jedynie z terenu południowej Afryki oraz części Antarktydy.

Tegoroczny wrzesień będzie obfitował w zaćmienia. 13 IX wystąpi częściowe zaćmienie Słońca, które, niestety, nie będzie widoczne w Polsce. Zjawisko to polecamy zwolennikom dalekich podróży, gdyż możliwość obserwacji będzie jedynie z terenu południowej Afryki oraz części Antarktydy.

Zdecydowaną gratką dla miłośników zaćmień będzie natomiast Księżyc. Całkowite zaćmienie nastąpi 28 IX i widoczne będzie z terenu całej Polski. Początek nastąpi o godzinie 2:12, natomiast koniec o 7:22, kiedy będziemy mieli możliwość obserwacji Księżyca zachodzącego za horyzontem. Maksymalna faza zaćmienia będzie o godzinie 4:48 (15 stopni nad horyzontem dla Warszawy). Chcąc podziwiać zaćmienie Księżyca za pomocą małych instrumentów astronomicznych, warto wcześniej sprawdzić lokalne strony Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii (PTMA), astrobaz oraz obserwatoriów astronomicznych, gdyż bardzo często przy sprzyjających warunkach pogodowych instytucje te organizują bezpłatne pokazy nieba.

23 IX to początek astronomicznej jesieni, która oficjalnie rozpocznie się o godzinie 10:21. Jesienne noce to okazja do dłuższych obserwacji, warto wtedy zwrócić uwagę na planety. Osoby wyposażone choćby w lornetki lub małe lunetki mogą obserwować Neptuna, który 1 IX znajdzie się w opozycji, czyli w konfiguracji najlepszej do obserwacji, a jego jasność będzie wynosiła 7,8m. Tę najdalszą planetę Układu Słonecznego będzie można odnaleźć w gwiazdozbiorze Wodnika, czyli spoglądając na południowe niebo. Już podczas kolejnej nocy, czyli 2 IX, w okolicach godziny 20:00, Wenus będzie w odległości 9 stopni w kierunku południowym od Marsa. Obie planety będą wtedy na tle gwiazdozbioru Raka, a ich jasności będą wynosiły − 4,4m dla Wenus i 1,8m | dla Marsa, zatem będą dostępne na wieczornym niebie nawet z terenów najbardziej oświetlonych miast.

Wrześniowe niebo oferuje także atrakcje dla zapalonych obserwatorów spadających gwiazd. Warto wtedy zwrócić uwagę na rój meteorów |є -Perseidy, zwanych także Wrześniowymi Perseidami, który będzie widoczny od 5 do 21 IX, a jego maksimum nastąpi 9 IX. Jest to rój o średniej aktywności wynoszącej do 5 meteorów na godzinę, a jego radiant znajduje się na współrzędnych RA: 3,1 h, Dec: +40 | ○.

Koniec września to okazja do obserwacji planety karłowatej 4 Vesta (czwórka oznacza, że jest to czwarta odkryta przez ludzkość planetoida), która 28 IX znajdzie się w opozycji i widać będzie ją w gwiazdozbiorze Wieloryba. Jasność tej planetki wyniesie  m |6,2 , zatem jest polecana dla osób o doskonałym wzroku wykonujących obserwacje z terenów o minimalnym zanieczyszczeniu światłem lub dla posiadaczy małych instrumentów astronomicznych.