Największa elongacja, zwana również maksymalną dygresją, oznacza najlepsze warunki do jego obserwacji, ponieważ Merkury znajdzie się wtedy w największej odległości od Słońca po jego wschodniej stronie, zatem będzie go można obserwować podczas zachodu Słońca. Dodatkową atrakcją jest położenie Merkurego: pierwszego dnia maja planeta znajdzie się blisko - w odległości kątowej - od gromady otwartej M45, czyli Plejad w gwiazdozbiorze Byka.

Saturn natomiast będzie 23 V w opozycji, czyli po przeciwnej stronie Ziemi w stosunku do Słońca. Będzie zatem świecić z maksymalną jasnością Obserwacje z terenu Polski mogą być jednak nieco utrudnione, ponieważ - podobnie do Merkurego - największa wysokość, jaką osiągnie Saturn na niebie, to jedynie nad południowym horyzontem (gwiazdozbiór Wagi, około północy). Nachylenie pierścieni, które może wynosić dla ziemskiego obserwatora nawet osiągnie maksimum dopiero na przełomie 2016 i 2017 r., jednak posiadacze sprzętu optycznego nie powinni przegapić tegorocznej okazji: pierścienie będą nachylone pod kątem Mars znajduje się w maju pomiędzy Merkurym i Słońcem, zbliżając się do gwiazdy, co zmniejsza szanse na jego obserwacje. Co innego Jowisz widoczny przez całą noc w gwiazdozbiorze Raka. 24 V wieczorem dojdzie do spotkania Jowisza z Księżycem. Separacja jest, być może, za duża na obserwacje teleskopowe, ale oba obiekty będą doskonale widoczne gołym okiem. Wenus ( gwiazdozbiór Bliźniąt) zmierza, podobnie do Merkurego, w kierunku największej elongacji wschodniej. Osiągnie ją jednak dopiero na początku czerwca.

W nocy z 5 na 6 V przypada maksimum roju Eta Akwarydów (radiant w gwiazdozbiorze Wodnika, który pojawi się ponad wschodnim horyzontem po północy), związanych z kometą Halleya. Eta Akwarydy trwają od trzeciej dekady kwietnia do końca maja; w maksimum oczekujemy 30 zdarzeń na godzinę. Obserwacje maksimum mogą być utrudnione z powodu przypadającej dzień wcześniej pełni Księżyca (4 V; nów 18 V).