Prosto z nieba
Tajemnice oceanów Tytana
Sonda Cassini, która została wysłana w kierunku Saturna w 1997 r. (pierwsze spotkanie z planetą w 2004 r.) jest wciąż w doskonałej formie.
Niedawno wykonała zdjęcie pierścieni Saturna z Ziemią i Księżycem w tle, nawiązując w ten sposób do zdjęcia pt. Błękitna Kropka Voyagera 1 (ang. Pale Blue Dot - pomysł legendarnego Carla Sagana, skłaniający do refleksji nad wyjątkowością życia na Ziemi w bezmiarze kosmicznej pustki). Dostarczyła też informacji o wodnym oceanie znajdującym się pod powierzchnią Enceladusa. Ostatnie obserwacje również odnoszą się do oceanu, znajdującego się na drugim co do wielkości (po Ganimedesie) księżycu Układu Słonecznego, Tytanie. Powierzchnię Tytana okrywa płaszcz ciekłych węglowodorów, głównie metanu. Regularne przeloty Cassiniego w pobliżu Tytana umożliwiają dokładne mapowanie księżyca, w szczególności porównywanie zmian zachodzących na powierzchni.
Umieszczone obok zdjęcie radarowe przedstawia ewolucję fragmentu oceanu o rozmiarze ok. 100 Po wykluczeniu błędów aparaturowych badacze Cassiniego zaproponowali kilka możliwości wyjaśnienia tajemniczej obserwacji: zjawisko może być falą na powierzchni metanowego oceanu, czasowym skupiskiem bąbelków, "krą" pływającą po lub pod powierzchnią, lub - oczywiście - czymś jeszcze bardziej egzotycznym (fascynujące, że żyjemy w czasach, w których możliwe jest podglądanie zmian zachodzących na powierzchniach odległych globów!). Ewolucja powierzchni Tytana jest najprawdopodobniej związana z sezonowymi zmianami pogody i nadchodzącym na północnej półkuli księżyca latem. Właśnie tą tematyką, prognozowaniem i monitorowaniem pogody Tytana, zajmie się w przyszłości Cassini, którego misja została przedłużona do września 2017, gdy w systemie Saturna dojdzie do letniego przesilenia.