Za każdym razem w czasie pełni Księżyc, oprócz tego, że świeci wtedy najjaśniej w ciągu miesiąca, widoczny jest też przez znaczną część nocy, ponieważ znajduje się niemal naprzeciw Słońca. W momencie pełni Księżyc będzie w konstelacji Raka, przez co znajdzie się wysoko na sferze niebieskiej. Podczas kolejnych nocy będzie on wschodził coraz później - o około godzinę każdego dnia - ale też widoczny będzie dłużej, aż w końcu pojawiać się będzie dopiero przed świtem oraz wczesnym rankiem. Do czasu, kiedy osiągnie ostatnią kwadrę, czyli około tygodnia po pełni, wschodzić będzie w okolicach północy, a zachodzić około południa. Będzie więc doskonałym obiektem do obserwacji tuż przed świtem. Księżyc w ostatniej kwadrze, która przypada na 12 II, jest idealny do obserwacji przez lornetkę lub mały teleskop, ponieważ góry i kratery na jego powierzchni prezentują się wtedy bardzo wyraźnie. Terminator - linia, która dzieli oświetloną i nieoświetloną część tarczy Księżyca - jest wtedy najwyraźniej widoczna. Znajdując się na terminatorze, widzielibyśmy Słońce tuż nad horyzontem, oświetlające księżycowy krajobraz pod bardzo niskim kątem, dzięki czemu obręcze kraterów i góry rzucają długie, efektowne cienie. Nów Księżyca wypada 19 II, natomiast jego pierwsza kwadra 25 II. W okolicach tej daty nasz naturalny satelita będzie doskonałym obiektem tym razem wieczornych obserwacji. Podobnie jak w ostatniej kwadrze, również teraz warto będzie użyć lornetki lub małego teleskopu do obserwacji księżycowych kraterów.

Miłośnicy Jowisza przez cały miesiąc będą mieć bardzo dobre warunki do jego obserwacji. 6 II to dzień, w którym planeta osiągnie, około północy, najwyższy punkt na niebie: będą to jednocześnie najbardziej korzystne warunki do obserwacji Jowisza oraz jego księżyców. Dokładnie w tym czasie Słońce schowa się bowiem najniżej pod horyzontem, dzięki czemu oświetli obiekty Układu Słonecznego znajdujące się po przeciwnej stronie, czyli najwyżej na naszym niebie. Jowisz znajdzie się wtedy w opozycji oraz w najmniejszej odległości do Ziemi, przez co osiągnie największą z możliwych jasności.