Gwiazdozbiór Wężownika. Mapa nieba we współrzędnych równikowych; rozmiary gwiazd odzwierciedlają ich jasności w wielkościach gwiazdowych. [Mapkę nieba wykonano na podstawie mapy IAU/magazynu Sky & Telescope (Roger Sinnott & Rick Fienberg).]

Wężownik zmaga się z Wężem, rozdzielając ten gwiazdozbiór na dwie części – Głowę i Ogon – położone, odpowiednio, obok jasnego Wolarza i Orła. W dawnych czasach Wężowi i Wężownikowi towarzyszył Byk Poniatowskiego, gwiazdozbiór wyodrębniony przez Marcina Poczobutta-Odlanickiego, astronoma i rektora wileńskiego uniwersytetu pod koniec XVIII wieku. Wśród gwiazd Byka Poniatowskiego, które obecnie stanowią część Wężownika, znajduje się Gwiazda Barnarda: oddalony od Ziemi o zaledwie 6 lat świetlnych czerwony karzeł o jasności  i największym obecnie znanym ruchu własnym /rok. Gwiazdozbiór zawiera także wiele gromad kulistych, co jest związane z położeniem w kierunku centrum Galaktyki. Najjaśniejszą gwiazdą Wężownika jest  Ophiuchi, nazwana Rasalhague (Głowa Wężownika, ).

W czerwcu spodziewamy się Arietyd (radiant w gwiazdozbiorze Barana, maks. 7 VI), a pod koniec miesiąca – nieregularnego roju czerwcowych Bootydów (radiant w Wolarzu, maks. 28 VI). Nów Księżyca wypada 8 VI, pełnia 23 VI. Wenus  i Merkury  znajdują się aktualnie w gwiazdozbiorze Bliźniąt, i są słabo widoczne przed zachodem Słońca, natomiast Mars  pojawia się na krótko przed wschodem w Byku. W tym samym gwiazdozbiorze, bardzo blisko Słońca, jest również Jowisz (koniunkcja 19 VI). Nie zawiedzie Saturn (gwiazdozbiór Panny, ), obok którego 19 VI znajdzie się wieczorem Księżyc.