Przeskocz do treści

Delta mi!

Jak zidentyfikowaliśmy hiperjądro podwójne

Janusz Zakrzewski

o artykule ...

  • Publikacja w Delcie: styczeń 1974
  • Publikacja elektroniczna: 21 stycznia 2016
  • Wersja do druku [application/pdf]: (1010 KB)

Chciałbym opisać tu historię odkrycia hiperjądra podwójnego dokonanego w roku 1962 w Warszawie. Interesowała nas wtedy sprawa tworzenia hiperjąder w oddziaływaniach szybkich mezonów  − |K : Zespół nasz, złożony z Mariana Danysza, Krystyny Garbowskiej, Jerzego Pniewskiego, Tadeusza Pniewskiego i autora niniejszego artykułu, uczestniczył w badaniach prowadzonych w ramach szeroko zakrojonej współpracy międzynarodowej, zwanej Europejską Współpracą  − K :

Oprócz ośrodka warszawskiego, w owym czasie w skład tej grupy wchodziły zespoły z Bristolu, Brukseli, Dublina, Genewy i Londynu - w sumie 23 fizyków i co najmniej drugie tyle techników. Badania w zakresie fizyki wielkich energii i cząstek elementarnych - to praca naprawdę zespołowa, wymagająca udziału wielu specjalistów z rożnych ośrodków, oparta na wykorzystaniu akceleratorów dostarczających cząstek wielkich energii. Badania w tej dziedzinie muszą mieć charakter międzynarodowy.

W tym wypadku wykorzystywaliśmy blok specjalnej emulsji fotograficznej złożony z wielu warstw, naświetlonych wiązką mezonów |K − uzyskaną z akceleratora protonowego w Międzynarodowym Ośrodku Badań Jądrowych pod Genewą. Warstwy te, po wywołaniu i utrwaleniu, podzielone między laboratoria Europejskiej Współpracy |K −, przeglądali przy użyciu mikroskopów technicy-mikroskopiści, notując zderzenia mezonów |K − z jądrami składników emulsji fotograficznej.

Ale zanim przejdziemy do właściwej historii, trzeba koniecznie wprowadzić kilka pojęć z fizyki cząstek elementarnych - bez takiego wstępu trudno byłoby niespecjaliście śledzić dalszy tok rozumowania.

  • Cały artykuł dostępny jest w wersji do druku [application/pdf]: (1010 KB)