Jedną z przeszkód w rozwoju grafenowych układów scalonych jest to, że grafen sam z siebie nie jest półprzewodnikiem. Należy go odpowiednio domieszkować albo pociąć, gdyż wstążki grafenowe są półprzewodnikami.

Materiał będzie jednak tym lepszy, im bardziej regularny. Dlatego bardzo ciekawe byłoby ułożenie takiej wstążki z odpowiednich cząsteczek. Bardzo dobrym kandydatem jest antracen, czyli trzy pierścienie benzenowe ułożone płasko w szeregu.

Naukowcy, na razie za pomocą symulacji, sprawdzili, jak zachodzi reakcja układania antracenu na złotym podłożu. Okazuje się, że cząsteczki najbardziej lubią się układać jak kostki domina zetknięte dłuższymi bokami. Złoto działa jak katalizator, odbierając dwa atomy wodoru kolejnej kostce. Tworzy się w ten sposób grafenowe wiązanie węglowe, a cząsteczka, która ma już z jednego boku grafenowego towarzysza, łatwiej przyłącza następnego z drugiego boku. W ten sposób cząsteczki układają się jak przewracające się kostki domina. Ułożenie jednej pociąga następną, tworząc jedną z najwęższych możliwych wstążek.