Podzielmy nasze  monet na trzy rozłączne podzbiory ,   i  , mające odpowiednio 33, 33 i 34 elementy. Najpierw ważymy zbiory  i  . Jeśli jeden, powiedzmy  , jest cięższy, to wiemy, że zawiera co najwyżej jedną fałszywą monetę. Wybieramy wtedy z  dwie monety i ważymy je. Wiadomo, że ta, która nie jest lżejsza, jest prawdziwa. Jeśli jednak  i  mają tę samą masę, to mamy trzy przypadki:

(a)

 i   nie zawierają fałszywej monety,

(b)

 i   zawierają po jednej fałszywej monecie,

(c)

 i   zawierają po dwie fałszywe monety.

Wybieramy dowolną monetę i ważymy zbiory  i  . Jeśli mają równe masy, to musiał zajść przypadek (b), więc każda moneta z  jest prawdziwa. Jeśli  jest cięższy, to nie mógł zajść przypadek (c), więc moneta   jest prawdziwa. Wreszcie, jeśli  jest cięższy, to mamy przypadek (c), więc każda moneta z   jest prawdziwa.

Tabelka pokazuje liczbę fałszywych monet w każdym ze zbiorów w odpowiednim przypadku.