Energia kwantu promieniowania o długości fali
nm wynosi 12 keV,
czyli około 1000 razy więcej od energii wiązania elektronu. W bilansie energii
pominiemy więc energię wiązania, gdyż nie zależy ona od ruchu elektronów
i może powodować niewielką zmianę długości fali
rozproszonego
promieniowania, ale nie rozmycie widma. Zasada zachowania energii wyraża się
więc „zwykłym” równaniem
gdzie
jest pędem elektronu wyrzuconego z atomu. Zasadę zachowania
pędu zapiszemy natomiast w postaci jednowymiarowej
gdzie
jest początkowym pędem elektronu, a minus po prawej wynika
z danej wartości kąta rozproszenia kwantów
Jeśli elektron
krążył po pierwszej orbicie Bohra, to zależnie od zwrotu jego ruchu mamy
co – jak łatwo sprawdzić – jest wielkością około trzykrotnie
mniejszą od pędu fotonu. Do celów przybliżonej oceny możemy więc,
podnosząc równanie stronami do kwadratu, pozostawić tylko wyraz liniowy w
i po wyeliminowaniu
otrzymujemy
Wyznaczając stąd
warto pamiętać, że
jest wielokrotnie
(137-krotnie) mniejsze od
a comptonowska długość fali elektronu
jest równa
, czyli znacznie mniej od
W wyniku przekształceń znajdujemy
Ostatni człon po prawej stronie jest szukanym rozmyciem widma promieniowania
rozproszonego. Jego liczbowa wartość wynosi
W porównaniu z samym zwiększeniem długości fali równym
jest to wielkość mniejsza, ale nie pomijalnie
mała.