Delta mi!

Otacza nas urzekająca i trudno dająca się opisać różnorodność istot żywych - niewidocznych gołym okiem drobnoustrojów, tysięcy roślin, milionów zwierząt. Każda z tych istot jest odmienna, niepowtarzalna; każda rośnie, rozwija się w sobie właściwym cyklu rozwojowym: każda na swój sposób stara się o pożywienie i miejsce na świecie, walczy z wrogami i przeciwnościami, aż wreszcie albo ginie albo wydaje przed śmiercią sobie podobne potomstwo.

Kręte są drogi rozwoju nauki. Nie biegną one wedle z góry założonego programu: Raczej, jak powiada George Santayana, naukę można porównać ... do wytrwałego oblężenia prawdy, do której zbliża się na ślepo i bez przywódcy, jak armia mrówek. Do prawdy o ewolucji życia, której ogólne zarysy już obecnie widzimy, droga była również zawikłana.